سرقت ادبی چیست؟ در جامعه علمی، سرقت ادبی مدت هاست که موضوعی بحث برانگیز بوده است. تعريف سرقت ادبي عبارت است از كپي كردن كار، عقايد يا كلمات شخص ديگر بدون اعتبار مناسب. دانشمندان این را یک تخلف جدی دانشگاهی می دانند که مغایر با اصول علمی است. بحث در مورد سرقت ادبی در مقالات علمی، انواع، پیامدها و راهکارهای پیشگیری در این مقاله آمده است.
انواع سرقت ادبی در مقالات علمی
چندین راه ممکن است در مقالات علمی رخ دهد که سرقت ادبی رخ می دهد. سرقت علمی در تحقیقات علمی شامل انواع زیر است:
1. سرقت علمی مستقیم
سرقت ادبی به شکل مستقیم زمانی اتفاق میافتد که شخصی کار دیگران را کلمه به کلمه کپی میکند، اما به درستی به آنها اعتبار نمیدهد. سرقت ادبی از این نوع جدی ترین جرم محسوب می شود و می تواند عواقب شدیدی مانند رد نسخه خطی، لطمه زدن به شهرت محقق و عواقب قانونی برای محقق داشته باشد.
سرقت ادبی می تواند به روش های مختلفی رخ دهد، از جمله گرفتن متن از یک منبع منتشر شده، کپی کردن متن از کار یک همکار، و گرفتن متن از منبع منتشر نشده. یک محقق همچنین میتواند از یک تصویر یا شکل بدون دادن اعتبار یا مجوز مناسب استفاده کند که منجر به سرقت علمی مستقیم شود. محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع به درستی ذکر شده اند و در صورت لزوم مجوز دریافت می کنند.
2. سرقت ادبی از خود
هنگامی که از اثری که قبلاً منتشر کرده اید بدون ذکر یا کسب مجوز مجدداً استفاده می کنید، به آن سرقت ادبی از خود گفته می شود. شما همچنان می توانید به دلیل سرقت ادبی رد شوید، حتی اگر به نظر سرقت ادبی نباشد.
یک دستنوشته میتواند به روشهای مختلفی مورد سرقت ادبی قرار گیرد، از جمله ارسال یک نسخه خطی منتشر شده قبلی، ارسال نسخه خطی بسیار شبیه به نسخه خطی منتشر شده قبلی، یا ارسال نسخهای که از یافتههای مشابه نسخههای خطی منتشر شده قبلی استفاده میکند. خطوط قبلا منتشر شده استفاده می شود. علاوه بر استفاده از تصاویر منتشر شده قبلی خود بدون تأیید یا اجازه، سرقت ادبی زمانی نیز رخ می دهد که محقق از تصاویر مقالات منتشر شده قبلی خود استفاده کند.
محقق باید اطمینان حاصل کند که آثار منتشر شده قبلی آنها به درستی استناد شده و در صورت لزوم مجوز گرفته شده است. علاوه بر این، محققان باید مطمئن شوند که تحقیقات و ایده های اصلی را در انتشارات جدید خود منتشر می کنند.
3. ترجمه سرقت ادبی
نوعی سرقت ادبی است که در آن شخصی از اثر دیگری استفاده می کند و کلمات و جملات را کمی تغییر می دهد. با این حال، از آنجایی که ایدهها و آثار نویسنده اصلی اعتبار مناسبی ندارند، همچنان سرقت ادبی است.
سرقت ادبی ترجمه از طرق مختلفی امکان پذیر است، از جمله استفاده از مطالب نویسندگان دیگر به عنوان الگو، تغییر چند کلمه و جمله بدون تغییر ایده اصلی و جایگزینی مترادف.
در زمان ارائه ایده ها و کارهای دیگران، محققان باید به درستی به آنها اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. برای محققین مهم است که هنگام ترجمه متون اصلی، معنی آنها را تغییر ندهند.
4. سرقت ادبی موزاییک
این نوعی سرقت ادبی است که در آن دو یا چند منبع با هم ترکیب شده و بدون ذکر منبع مناسب برای ایجاد یک سند جدید استفاده می شود. علیرغم اینکه ممکن است اثر جدیدی به نظر برسد، اما همچنان سرقت ادبی محسوب می شود زیرا ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارند.
استفاده از منابع متعدد برای ایجاد یک سند جدید، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون استناد مناسب، برخی از راههای وقوع سرقت ادبی موزاییک هستند.
هر زمان که محققین اسناد جدیدی ایجاد می کنند، باید مطمئن شوند که همه منابع را به درستی اعتبار می دهند و از کلمات خودشان استفاده می کنند. در جمع بندی منابع متعدد، محققین باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع را به درستی ذکر کرده و ایده های اصلی را به طور دقیق نشان می دهند.
مقالات سرقت علمی و پیامدهای آن
سرقت ادبی در یک مقاله علمی می تواند عواقب شدیدی داشته باشد. به طور معمول، سرقت ادبی می تواند عواقب زیر را برای محقق به دنبال داشته باشد:
رد نسخه خطی
تشخیص سرقت ادبی در یک مقاله علمی تقریباً به یقین منجر به رد کامل می شود. در نتیجه، اعتبار و اعتبار یک محقق می تواند آسیب جدی ببیند. رد یک نسخه خطی همچنین می تواند منجر به از دست رفتن بودجه و منابع شود و تحقیق را دشوارتر کند.
لطمه زدن به شهرت
انتشار یک اثر سرقت ادبی می تواند به اعتبار علمی افراد آسیب جدی وارد کند. از دست دادن اعتماد و احترام می تواند همکاری محقق با دانشمندان دیگر و به دست آوردن بودجه را دشوار کند. شهرت آسیب دیده همچنین می تواند آینده شغلی محقق را محدود کند.
پیامدهای قانونی
کپی کردن آثار دیگران غیرقانونی است و اگر محققی به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، ممکن است با جریمه نقدی و حتی حبس روبرو شود. کپی کردن آثاری که توسط قوانین کپی رایت محافظت می شوند غیرقانونی است و سرقت ادبی نقض این حقوق تلقی می شود. فردی که مرتکب سرقت ادبی می شود ممکن است تحت پیگرد قانونی قرار گیرد.
ابطال گواهی
دانشمندانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند می توانند مدرک تحصیلی خود را باطل کنند. داشتن یک نتیجه شغلی بد می تواند برای یک محقق مخرب باشد. ابطال مدرک ممکن است فرصت های آینده را محدود کرده و منجر به از دست دادن شغل شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
ایران از سرقت ادبی که یک موضوع دانشگاهی جهانی است مصون نیست. ایران در سال های اخیر گام های متعددی برای مبارزه با سرقت ادبی و تضمین یکپارچگی تحصیلی برداشته است. جرم سرقت ادبی در ایران جرم سنگینی محسوب می شود و می تواند مجازات های سنگینی را در پی داشته باشد.
برای مبارزه با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) اقداماتی را انجام داده است. محققان و مؤسسات دانشگاهی توسط MSRT ملزم به رعایت دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه هستند.
سرقت ادبی در ایران به عنوان یک جرم جدی دانشگاهی تلقی می شود و محققین به دلیل آن می توانند به شدت مجازات شوند. سرقت ادبی بر اساس شدت مجازات مجازات می شود. رایج ترین مجازات در ایران برای سرقت ادبی این است:
ابطال گواهی
اگر در ایران به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوید، مدرک تحصیلی قابل لغو است. ممکن است مدرک تحصیلی محققی که به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، باطل شود، که می تواند بر شغل و آینده وی تأثیر بگذارد.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
تعلیق مرتبط با سرقت ادبی می تواند برای محققان اعمال شود. نتیجه می تواند محدودیت دسترسی آنها به بودجه و منابع و مشکل برای ادامه کار باشد.
ممنوعیت انتشار
در برخی موارد، اگر محققین به سرقت ادبی متهم شوند، ممکن است با ممنوعیت انتشار مواجه شوند. مدتی به آنها داده می شود تا بتوانند هر اثری را منتشر کنند. در جامعه علمی، این می تواند روی شغل و شهرت آنها تأثیر منفی بگذارد.
penalty
ممکن است مجازاتهای بیشتری برای محققانی که به سرقت ادبی متهم شدهاند اعمال شود، از جمله جریمه. بسته به سطح سرقت ادبی، جریمه متفاوت خواهد بود.
پیامدهای قانونی
اگر محققی به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، ممکن است به دلیل نقض قوانین کپی رایت با جریمه نقدی و حبس روبرو شود.
همچنین تعدادی از اقدامات ایران برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی انجام شده است. یک کمیته ملی اخلاق پژوهشی MSRT (NREC) بر اخلاق تحقیق نظارت می کند و رفتار اخلاقی را تضمین می کند. یکپارچگی آکادمیک توسط دستورالعمل های NREC برای تحقیقات اخلاقی و با ارائه پشتیبانی و آموزش به محققان ارتقا می یابد.
مؤسسات آکادمیک ایرانی علاوه بر NREC کمیتههای اخلاقی خود را برای اطمینان از روشهای پژوهشی اخلاقی و صادقانه ایجاد کردند. این کمیتهها علاوه بر ارائه پشتیبانی و آموزش به محققان، اطمینان میدهند که تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها از استانداردهای اخلاقی پیروی میکنند.
شناسایی آثار ادبی
تورنیتین
این یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از کارهای منتشر شده و منتشر نشده دانشجویان مقایسه می کند تا سرقت ادبی را تشخیص دهد. یک گزارش سرقت ادبی خودکار بر اساس شباهت های بین نسخه خطی و اثر منتشر شده ایجاد می شود. دانشگاه ها و ناشران از Turnitin برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
این یک نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه می کند. با استفاده از این ابزار، میتوانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید و ببینید کدام قسمتهای دستنوشته شما مشابه آنهایی است که در جاهای دیگر منتشر شده است. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات علمی، محققان و ناشران از Plagiarism Checker X استفاده می کنند.
گرامر
همچنین هنگام بررسی اشتباهات املایی و گرامری می تواند سرقت ادبی را تشخیص دهد. این نسخه خطی را با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و هرگونه شباهت را برجسته می کند. دانشجویان و محققان معمولاً از Grammarly برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
Copyscape
با Copyscape، میتوانید سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده و برجسته کردن شباهتها تشخیص دهید. علاوه بر این، پس از بررسی ابزار برای محتوای تکراری در اینترنت، یک گزارش سرقت ادبی ایجاد میشود. معمولاً ناشران و صاحبان وب سایت هنگام بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی از Copyscape استفاده می کنند.
iThenticate
iThenticate با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده، سرقت ادبی را تشخیص می دهد. با استفاده از این ابزار، می توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید که شباهت های بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را برجسته می کند و سرقت علمی احتمالی را برجسته می کند. ناشران و محققان از iThenticate برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
DupliChecker
با استفاده از DupliChecker، می توانید سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده تشخیص دهید. این یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند که هرگونه شباهت بین یک نسخه خطی و مطالب منتشر شده را برجسته می کند. در مقالات علمی، سرقت ادبی با استفاده از نرم افزار DupliChecker قابل تشخیص است.
هنگام بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی، داوران از چه ابزارهایی استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
بازرسی دستی مجلات علمی یکی از روش های اولیه دانشمندان برای تشخیص سرقت ادبی است. مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع به داوران امکان می دهد سرقت ادبی را تشخیص دهند. بررسی دقیق نسخه خطی می تواند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت ادبی را نشان دهد.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی نیز با نرم افزار تشخیص سرقت علمی امکان پذیر است. آنها نسخه خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند و هرگونه شباهت را برجسته می کنند. نرم افزار یک گزارش سرقت ادبی تولید می کند که میزان شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را مشخص می کند.
چندین ابزار نرم افزاری برای تشخیص سرقت ادبی وجود دارد که توسط داوران مجلات دانشگاهی استفاده می شود، از جمله Turnitin، iThenticate و Copyscape.
بررسی مرجع
کشف سرقت ادبی در مقالات نیز از طریق بررسی مرجع انجام می شود. ارجاع به یک نسخه خطی با ارجاع به منابع فهرست مرجع در نسخه خطی مقایسه می شود. استنادها به درستی قالب بندی می شوند و هیچ نقل قولی حذف نمی شود.
علاوه بر این، بازبینان استناد به منابع موجود در نسخه خطی را بررسی میکنند تا از صحت آنها و مطابقت مطالب ذکر شده با محتوای اصلی اطمینان حاصل کنند. برای تعیین اینکه آیا سرقت ادبی رخ داده است، داوران ممکن است هر گونه اختلاف را بیشتر بررسی کنند.
در مقالات علمی نحوه جلوگیری از سرقت ادبی
دستورالعمل ها و بهترین شیوه ها برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی باید توسط محققان رعایت شود. چند راه موثر برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی در زیر ذکر شده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
استناد صحیح به مقالات علمی است که از سرقت ادبی جلوگیری می کند. برای اطمینان از اعطای اعتبار مناسب به نویسنده اصلی، تایید کار آنها ضروری است. استنادهای درون متنی و فهرست مرجع مقاله را به پایان می رساند. شما باید نام نویسنده، تاریخ انتشار، و شماره صفحه (یا صفحات) منبع اصلی را در استناد متن ذکر کنید. منابع باید بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی نویسنده در فهرست مرجع ذکر شوند.
سبک های APA، MLA و شیکاگو رایج ترین سبک های استنادی هستند که در تحقیقات علمی مورد استفاده قرار می گیرند. برای محققین مهم است که با سبک استناد مورد نیاز در رشته خود آشنا شوند و دستورالعمل ها را به دقت دنبال کنند.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
چککنندههای سرقت ادبی وجود دارند که میتوانند نسخههای خطی را برای سرقت ادبی بررسی کنند. پژوهشگران می توانند با چندین ابزار، کار خود را از نظر سرقت ادبی به صورت آنلاین بررسی کنند. این نسخه خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و مشخص می کند که آیا شباهتی وجود دارد یا خیر. قبل از ارسال نسخه خطی، محققان می توانند از چک کننده سرقت علمی برای شناسایی و تصحیح سرقت علمی استفاده کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
در بازنویسی، شما ایده ها یا کارهای دیگران را با کلمات خود بازگو می کنید. هنگام بازنویسی باید مراقب بود که معنای نویسنده اصلی تغییر نکند. هنگامی که ترجمه خیلی دقیق انجام می شود، سرقت ادبی ممکن است رخ دهد، که در آن شخصی از کار دیگری استفاده می کند، اما کلمات و ساختار جمله را کمی تغییر می دهد.
ترجمه باید با استفاده از کلمات و ساختار جمله خود محقق انجام شود. فهرست مرجع و استنادهای درون متنی نیز باید به درستی به کار نویسنده اصلی اعتبار داده شود.
قوانین کپی رایت را بدانید
نویسندگان اصلی حق دارند از آثار خود تحت قوانین کپی رایت محافظت کنند. تحقیقات باید در کشورهایی منتشر شود که از قوانین کپی رایت ملی پیروی می کنند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. برای اینکه محققان از نقض ناخواسته قوانین کپی رایت جلوگیری کنند، باید با قوانین و مقررات آشنا شوند. اخذ مجوز برای استفاده از برخی آثار و فرم ها ممکن است در برخی موارد ضروری باشد.
از کلمات خودت استفاده کن
برای جلوگیری از سرقت ادبی، باید از کلمات خود استفاده کنید. تفسیر کار یا ایده های دیگران در ارائه آنها تمرین خوبی است. برای اینکه یک نقل قول مستقیم را به درستی به نویسنده اصلی آن نسبت دهیم، باید در داخل گیومه قرار گیرد. هنگام جمعبندی منابع متعدد، محققان باید از کلمات خودشان نیز استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
نگهداری سوابق دقیق از منابع برای جلوگیری از سرقت ادبی بسیار مهم است. یک محقق باید تمام منابع خود و همچنین اطلاعات مربوطه مانند نام نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحات را حفظ کند. شما باید از این اطلاعات برای ایجاد یک لیست مرجع دقیق در پایان استفاده کنید. حفظ سوابق دقیق به محققان کمک می کند تا از سرقت علمی تصادفی جلوگیری کنند.
کار خود را مرور کنید
قبل از ارسال مقاله، اطمینان حاصل کنید که همه منابع به درستی اعتبار داده شده اند و سرقت ادبی وجود ندارد. یک نسخه خطی نیز باید برای اشتباهات املایی و دستوری تصحیح شود. برای محققین مهم است که نسخه های خطی را قبل از ارسال برای شناسایی سرقت ادبی بررسی کرده و قبل از انتشار آن تصحیح کنند.
Result
عواقب سرقت ادبی می تواند شدید باشد، مانند رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، عواقب قانونی و لغو مدرک. محققان باید سرقت علمی در مقالات علمی، پیامدهای آن و بهترین راه های پیشگیری از آن را درک کنند.
در مورد اجتناب از سرقت ادبی، محققان باید از نقلقولهای مناسب، ابزارهای آشکارساز سرقت ادبی استفاده کنند، به دقت بازنویسی کنند، قوانین کپی رایت را درک کنند، از کلمات خود استفاده کنند، سوابق دقیق را حفظ کنند و قبل از ارسال آثار خود را به دقت بررسی کنند.
داوران مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، صحت تحقیقات علمی را تضمین می کنند. یک نسخه خطی با استفاده از چندین ابزار، از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، و بررسی منابع، برای شناسایی سرقت ادبی و اطمینان از یکپارچگی علمی، بررسی می شود.
استانداردهای برتر صداقت و اصالت دانشگاهی باید توسط محققان در تلاش برای جلوگیری از سرقت ادبی حفظ شود. محققان می توانند با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها به پیشرفت علمی کمک کرده و یکپارچگی جامعه علمی را حفظ کنند.
دیدن صفحه اصلی
بیشتر بدانید
برای اطلاعات بیشتر به اینجا کلیک کنید